ან, მოგწერ რა…
რაღაცეები გამახსენდა ახლა..
ცოტა მოვიწყინე..
რამდენი რამ დარჩა წარსულში არა ან??
ზოგჯერ ახლაც კი მენატრება..
ამას ჩემ თავთანაც არ ვაღიარებ, მაგრამ ასეა..
არადა ჩემი რაღაც ნაწილი ვერ იტანს.. თუკი შეიძლება ჩემ “სიძულვილს”
სიძულვილი ეწოდოს…
როგორც ადამიანი გავანულე იცი?
უბრალოდ დრო იყო საოცრად კარგი..
ანი მეშინია ზოგჯერ..
ჩემი თავის და ჩემი ფიქრების…
…………………………
რა მალე მოგვიწია გაზრდამ ან…
მეტისმეტად მალე…
იცი, ზოგჯერ მგონია, რომ ახლა ვინაზღაურებ “ბავშვობას” ..
ზოგჯერ ახლა ვარ პატარა, სულელი, უდარდელი ბავშვი..
ისეთი, როგორიც მაშინ უნდა ვყოფილიყავი…
“ვყოფილიყავი” – რა უცნაურად ჟღერს არა??
მერედა რამ შეგვიშალა ხელი ან..
ხალხმა?
შურმა??
თუ ამდენმა იმედგაცრუებამ გაგვზარდა ასე??
ზოგჯერ ძალიან მინდა სულ პატარა ვიყო.. ასე , 10-11 წლის..
როცა არაფერი მაწუხებდა…
ახლა “ვბავშვობ” ..
რამდენ რამეში მიშლის ხელს ჩემი სიამაყე ან…
პრინციპულობა.. სიჯიუტე..
სწორედ სიამაყის გამო არ/ვერ ვაპატიე..
იცი, მგონი სხვასთანაა ან..
არ მადარდებს, უბრალოდ რაღაცნაირად მაინც
არ მესიამოვნა..
ჰო იცი რა მესაკუთრე ვარ
მიყვარხარ ან..
<3
Read Next
ზოგი რამ ცხოვრებაში არასოდეს იცვლება, ბევრ რამეს მიზეზსაც ვერ უძებნი, ზოგი მომენტი არასდროს მიეცემა დავიწყებას, ზოგჯერ იმედსაც კარგავ… როცა დრო მიდის და ვერაფერს ცვლი, ცდილობ დაივიწყო ის, რაც გაკავებს ამ სამყაროში და სამუდამოდ გაფრინდე აქედან… მაგრამ ზოგი ადამიანი შენი ცხოვრების …
მე ვეხები შენს ბაგეს, თითს შემოვავლებ მის კიდეს ისე, თითქოს ჩემი დახატული და ჩემი ხელით შექმნილი იყოს… ვითომ პირველად გაიპო შენი ბაგე და თუ ერთი წამით მაინც მოვხუჭავ თვალს, გაქრება, აღარ იქნება და მე ისევ თავიდან დავიწყებ მის ხატვას, ისეთს …
– მომენატრება შენით სავსე დღეები. წეროები. – ასეთი დამიმახსოვრე, ჩამოცვენილი ფოთლისფერი თმით. მიფრინავენ. – იქნებ არ გვინდა? ჩვენ ხომ პირობა დავდეთ, რომ ვისწავლიდით კარგად ყოფნას. სად? “რა დაგემართა?” მანჯღრევ და მაღვიძებ. წეროები კი მაინც გაფრინდებიან. შორს. იქნებ გავუძლო შენი თვალების …
უცნაურად მოთენთილი ვიძინებ. მომენტალურად ვითიშები. 07:45 რეკავს მაღვიძარა. უნდა ვივარჯიშო. მხვდება ლუკას SMS “გღვიძავს? გამოვდივარ”. საშინლად მტკივა ყელი. ვდგები, ვიცვამ სპორტულად და ისაა უნდა გავიდე, რომ მახსენდება დღევანდელი გამოცდა. გამოცდა ვოკალში, მაშინ, როცა ნერწყვის გადაყლაპვაც კი მიჭირს. ლუკას ვწერ, რომ …