მე+შენ ♥ …
რას უდრის?
ალბათ იმ ყველა საოცრებას, რაც შეიძლება ზოგადად ცხოვრებაში განიცადო..
საყვარელი ადამიანის დანახვით გამოწვეულ ბედნიერებას, რომელიც სიტყვებით უბრალოდ არ გადმოიცემა..
ჩემ ფანჯარასთან რომ დაგინახავ მომღიმარს და იმის ნაცვლად, რომ გამოვიქცე შენთან, რამდენიმე წამი გაშტერებული რომ გიყურებ და ბედნიერი გიღიმი..
ფეხსაცმლის გზაში ჩაცმას..
კიბეზე ჩამორბენას..
სადარბაზოდან გამოქცევას და ჩახუტებას…
იმ შეგრძნებას, ჩახუტებას რომ მოსდევს..
ბეეევრი ბევრი პეპლების ფარფატით გამოწვეული ქარიშხალი რომ ტრიალებს-ხოლმე გულში-მუცელში..
როგორ მიყვარს შენი შეყვარებული მზერა…
რომ მიყურებ ვთბები..
გულში რაღაც ინთება, ციმციმებს, ციმციმებს ..
გულთან ერთად ფეთქავს და სისხლთან ერთად მიეწოდება მთელ ორგანიზმს – ციმციმა ბედნიერება..
რა თბილი მზერა გაქვს იცი?
შეგიმჩნევია?
რომ მიყურებ და იღიმი..
როგორ მაინტერესებს ხოლმე რას ფიქრობ..
პატარა ბავშვივით რომ მარიგებ ხოლმე ეგ მიყვარს..
და საერთოდ, საოცრად მამშვიდებს შენთან საუბარი..
აი, უბრალოდ მკერდზე რომ დაგადებ თავს და ჩუმად რომ გიყვები რა მაწუხებს..
შენი მზრუნველი ხელი თავზე..
თმაზე მოფერება და რჩევები, რომლებიც ყოველთვის მადგება..
მინდა სამუდამოდ ასე გაგრძელდეს.
მე+შენ ♥ …
რას უდრის?
ყველაფერს.
მთელ ჩემ ცხოვრებას.
ჰო.
მიყვარხარ.
სამუდამოდ.
<3
მე + შენ = ?
Read Next
ჰო. ლამაზი ვიყავი დღეს. ალბათ. კიარა და ალბათ დღეს უფრო ლამაზი ვიდრე სხვა დროს. დავიმსახურე ყველას ყურადღება. სხვა დროს თუ მახალისებდა, დღეს გამაღიზიანა. სიამოვნებით დავთხრიდი თვალებს და ჩამოვაფხეკდი იმ უაზრო ღიმილს სიფათებიდან. ჰო. ნწ. არვიღებ ხმას. ეგოისტურად გამოვა. გამოვა რა, …
ეს არის რეალური ისტორია, ჩემი მეგობრის. არ ვიცი რატომ გადავწყვიტე დაწერა, თითქოს ისეთი არაფერი. უბრალოდ იმ ემოციამ გადამაწყვეტინა, რაც მაშინ მარიტაში დავინახე. დღე I დღეს ჩემი ძმის დაბადების დღეა. ერთ-ერთ კარაოკე-ბარში იხდის. არც ვიცი მომწონს თუ არა ასეთი სიტუაციები.. პრინციპში, …
რა მოხდებოდა, ფერადი ზეწრები რომ არ გვქონოდა? ნაცრისფერი ყოველდღიურობა ჩაგვყლაპავდა? თუ გვეყოფოდა გამბედაობა, ფერადი ფანქრები აგვეღო და შავ-თეთრი ზეწრები თავად გაგვეფერადებინა? აქ ხომ თოვლიც კი არ მოდის ზამთარში, ან რა აზრი აქვს თოვას, როცა ყოველ ფიფქს რომელიღაც მომაკვდავის ბოლო სუნთქვა …
იქ, სადაც მე და შენ უნდა გვეცხოვრა, სკოლებში დღემდე ერთმანეთის სიყვარულს ასწავლიან ალგებრის ნაცვლად. მე+შენ = უსასრულობას. იქ ერთმანეთის თვალებში მოგზაურობას, ერთმანეთით ცხოვრებას ასწავლიდნენ მხოლოდ. ყოველი ჩვენი ქმედების შედეგად რეალობა იყოფაო – თქვეს ერთხელ. როგორ გგონია, რა იქნებოდა ალტერნატიულ რეალობაში? …
