ყოველთვის მეუბნებოდნენ, რომ არ მიჭირდა ადამიანისთვის სწორი სიტყვების შერჩევა.
ჰოდა რადგან უმეტესად ვიჯერებთ იმას, რასაც ხშირად გვეუბნებიან, მეც დავიჯერე და ასე მეგონა დღემდე.
ახლა კი, როცა ვზივარ და ვცდილობ რამე გითხრა, ერთი სიტყვაც კი არ მომდის თავში.
ალბათ იმიტომ, რომ ვერაფერი გამოხატავს ამ დღის განსაკუთრებულობას,
რადგან შენი სურნელი დაყვება მთლიანად ამ დღეს.
არ ვიცი ადამიანის ცხოვრებაში რა თამაშობს გადამწყვეტ როლს.
თავად ქმნის თავის ბედს, თუ რაღაცები
მართლაც იწერება სადღაც, ზემოთ, და ამ ადგილის შესახებ წარმოდგენაც არ გვაქვს,
მაგრამ მჯერა, რომ მაშინ, 25 წლის წინ, როცა შენ იბადებოდი, სადღაც ნამდვილად გადაწყდა,
რომ გავიდოდა 24 წელი და ერთი პატარა გოგო შეგიყვარდებოდა, და იმასაც ისე ეყვარებოდი, რომ შენი 25-ე
დაბადების დღისთვის ასე დაბნეული იჯდებოდა და ვერ მიხვდებოდა რა ეთქვა შენთვის.
ვიცი, ამ დღეს ჯანმრთელობას და დიდ ხანს სიცოცხლეს უსურვებენ-ხოლმე ერთმანეთს და ცხადია,
მეც გისურვებ ამას, წარმატებებსაც და სხვა ბანალურ რამეებსაც, მაგრამ ერთი რამ მინდა გისურვო, ძალიან ეგოისტურად.
ყოველთვის იყავი კარგად და ჩემთან, რადგან ვერასდროს ვერავინ შემავსებს და გამაბედნიერებს ისე, როგორც შენ.
სულ ვამბობდი რატომ ადრევე არ შევხვდით-მეთქი ერთმანეთს, მაგრამ ახლა ვამბობ, რომ ასე ჯობდა.
ჯობდა უამრავჯერ მტკენოდა, რომ მქონოდა ის შეგრძნება,
რასაც დამსახურებული სიმშვიდე და ბედნიერება ქვია-შენი სახით.
გთხოვ, ყოველთვის იყავი ასეთი, და უბრალოდ-იყავი.
მე მიყვარს შენი დაბადების დღე.
მე მიყვარხარ შენ.
გილოცავ <3
Read Next
რამდენიმე საათიც და გათენდება. ჰო, რამდენიმე საათში ძალიან იწვიმებს, მე კი ეს ესაა სახლში შემოსული უნარების კონსპექტებს ჩავუჯდები. მერე რა, რომ რეპეტიციაზე ძალიან დავიღლები, მაინც სრული შემართებით დავაპირებ მაგისტრატურაში ჩაბარებას. მერე რა, რომ მალევე გადავიფიქრებ. მთავარია, რომ 28 თებერვლის საღამოს წვიმისგან …
ძალიან უცნაური გრძნობა მაქვს. სანამ ახალმა წელმა არ მოაღწია მისი მოსვლა ვერც ვიგრძენი. ზუსტად ნახევარი საათია მოვრთე სახლი, გავაწყე სუფრა, გავიპრანჭე და ამ პოსტის წერას შევუდექი. საოცარმა სიხარულმა ამავსო უცებ.. თითქოს ამ წელთან ერთად რაღაც ახალს ვიწყებ.. ასეთი იმედი სიახლის, …
ჩვენ ტყის პირას ვცხოვრობდით, პატარა, ხის სახლში, რომელიც ნეტარებით იყო სავსე… გარშემო მხოლოდ ცისფერი ცა, ყავისფერი მიწა და მწვანე ფოთლები გვეკრა, შემოდგომით რომ ოქროსფერდებოდნენ.. .. ჩვენ ერთმანეთით ვცხოვრობდით, ერთმანეთით ვსუნთქავდით.. ჩვენ ერთმანეთის გარდა არავინ გვყავდა და არავინ გვიყვარდა.. ჩვენ გვიხაროდა.. …
ხელზე ხელს გადებ, თითქოს ეს რამეს გიშველის, უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვი, რომ იმედი მაქვს ამის. ხელს გიჭერ და შენს რეაქციას ვაკვირდები. რა მინდა რომ დავინახო? შვება? ესეც ხომ დროებითი იქნება და საერთოდაც, ყველაფერი ხომ დროებითია.. შენც, მეც, ჩვენი სიყვარულიც.. …