როგორც ყოველთვის ახლაც უცნაურად ვიქცევი..
როგორ გთხოვო არ გამიშვა თქო, როცა თავად არ ვრჩები..
ყოველთვის, როცა ცდილობ “დამიჭირო” მივდივარ…
გავრბივარ…
გაგირბივარ ))
არ ვიცი რატომ ვიქცევი ასე, უფრო სწორად, ვიცი ))
მეც ვიცი და შენც…
ვიცი, ისიც იცი, რომ ისევ ყველაფერს გავაფუჭებ…
როგორც ადრე ))
რა ადვილია ასე წერა…
აი ასე… “უმისამართოდ” …
და მაინც…
Ты не отпускай меня, не отпускай… ♥
Read Next
დღეს ვლაპარაკობდით მე და ირი.. ერთმანეთს ვეწუწუნებოდით იმაზე, რომ საახალწლო განწყობა აღარ გვქონდა. დავფიქრდი, ვცადე გამეხსენებინა რას ვგრძნობდი ბავშობაში ახალი წლის მოახლოებისას.. აღმოვაჩინე, რომ თურმე ერთი თვით ადრე უკვე სიხარულით ველოდი ახალი წლის დადგომას. რატომ? გაგეცინებათ და იმ ჯადოსნური ზღაპრის …
– ახლა რა იქნება? შენ მიყურებდი შიშით, სევდით, ტკივილით და დანაშაულით სავსე თვალებით, რომლებიც ასე მიყვარდა, ასე ვერ ვუძლებდი და რომლებშიც ახლა მოღალატეს ვხედავდი მხოლოდ. მე მტკიოდა შენი ტკივილი – მაგრამ ჩემი კიდევ უფრო მეტად, ორივესი ერთად კი რაღაც გაუსაძლისს …
2015. თავი 12. გვერდი 365. ჩვეულებრივი, უთოვლო დილა, თოვლის მოლოდინით. განწყობა – ჩვეულებრივი. სამზადისი, როგორც ყოველ წელს ამ დროს. ღამის გეგმები, სახელად “მაგრად ვერთობით, დილამდე!” იმედები, სახელად “ამ წელს ყველაფერი კარგად იქნება.” და ა.შ, და ა.შ… ჭიქა ყავით აივანთან მოკალათებული …
შენზე რომ ვფიქრობ გული ლურჯი პეპლებით მევსება… ცოტა ხნის წინ მე და ანა ჩემი სკოლის გვერდით ვისხედით სკამზე… Placebo – Heaven Inside You -ს ვუსმენდით და ვსაუბრობდით… უცნაური რაღაც მითხრა.. შენ რომ …