აივანზე დგახარ.
ვინ იცის მერამდენე ღერი სიგარეტი იფერფლება შენს თითებში.
ზაფხულის საღამოა – თბილი, სურნელოვანი. ფოთოლცვენა უკვე დაიწყო,
ცოტა ხანში აგვისტო ბოლო დღეებს დაითვლის
და სულ მალე შემოდგომა აიღებს პირველ აკორდს ჩვენში.
სიყვარულს შენი ოთახის, ჩემი თმის და გვიმრის გასრესილი ფოთლების სუნი აქვს.
ნელა გიახლოვდები და უკნიდან გხვევ ხელებს, რადგან “გული ზურგიდან უფრო ახლოა”, ჰოდა მეც მანძილს ვიმოკლებ შენ გულამდე.
ტრიალდები, მიღიმი და შენ ხელებში მიქცევ.
ცხვირი შენს ყელზე მაქვს მობჯენილი და ჩუმად გელაპარაკები.
ვსაუბრობთ იმაზე, თუ როგორ მოვპარეთ ერთმანეთს გრძნობები,
როგორ ვაფერადებთ და ვჭირდებით ერთმანეთს..
And I will try to fix you.. Always.
You will try to fix me..
მხოლოდ ჩვენი სუნთქვა არღვევს ჩვენს შორის წარმოსახვით საზღვარს
და მანძილი გულამდე ნოლს უტოლდება.
სიყვარულს შენი ოთახის, ჩემი თმის და გვიმრის გასრესილი ფოთლების სუნი აქვს.
Read Next
“ნუ უსმენ ხალხს რომ თითქოს ჩქარა გადის დრო, რომ მშვიდად ყოფნას შენსას აღარავინ მტრობს, ხომ გრძნობ, ამ ფიქრს, კართან ჩუმად რომ გიცდის, შენ კი, კვლავ გწამს, რომ სიმღერა დაგიცავს. შენ ხედავ სიზმრებს, ისევ და სიყვარულის გწამს.” კისერზე გადებ სუსტ მკლავებს.. …
ძლივს დავინახე მზის სხივები ამდენი ხნის მერე.. ისეთი გრძნობა მქონდა, თითქოს ძვლებში შეაღწია სითბომ.. თითქოს სისხლმა უფრო უკეთ დაიწყო მოძრაობა ძარღვებში.. მთელი არსებით შევიგრძნობდი მზის სხივებით გამთბარ ნიავს.. ხარბად ვიყნოსავდი გაზაფხულისსუნიან ჰაერს.. – რა სხვანაირი ჩანს ყველაფერი ამ სახურავიდან.. ადამიანები.. …
თურმე ადამიანს მართლაც ძალიან ცოტა ყოფნის ბედნიერებისთვის.. დღეს დაახლოებით ორ საათზე ჩემ კარზე ვიღაცამ დააკაკუნა.. უკვე გავდიოდი სახლიდან, კარი გავაღე და გაოცებისგან ადგილზე გავშრი :X ჩემ სართულზე თაბახის ფურცლები იყო გაკრული ფერადი ასოებით ნაწერი ისეთი ფრაზებით, როგორებიცაა: “Yous Smile Always …