შემოდგომისფერ ფიქრებში იისფერი ტონები შემომეპარა.
დაუსრულებელი ბოდიალის პერიოდი იწყება.
დრო, როცა მთელი დღე ყვითელ ფოთლებში დაშრიალებ, სახლში მისული, ოდნავ გაყინული, ჩაის ჭიქაზე ითბობ თითებს, ტუჩ-ცხვირს კი ჭიქიდან ამომავალ ორთქლზე, მერე კითხვაში, მზესუმზირის კნაწუნში (ან შოკოლადის ჭამაში) და მწვანე ჩაის სმაში ათენებ ღამეს.
მე გავიღვიძე.
სულ უფრო და უფრო მეტი ფერი ჩნდება ჩემში.
დიახ, ჩემს მოიისფრო რეალობაში ზღაპრული ელემენტები გაჩნდა.
იცით, მე პატარა პრინცი მყავს სახლში, ხოლო ყელზე, ლამაზ ჯაჭვზე დაკონწიალობს პატარა პრინცი თავის ვარდით და რა თქმა უნდა მელია.
ერთი პრინცი სულ ჩემს სახლში იქნება. მეორე – ყელზე, გულთან ახლოს.
მესამე (და ნამდვილი) პრინცი კი ჩემს იისფერ რეალობაშია, სადაც მეც პრინცესად ვგრძნობ თავს.
ესეც ასე, მოლურჯო ბედნიერების ნაწილაკები.
Read Next
ჩემს პატარა ქალბატონს. დღეს 17 წლის გახდი. უკვე მე-17 წელი დაიწყო, რაც ჩემი ყოველდღიურობის ნაწილი ხარ. იცი, ბევრჯერ მიფიქრია რა იქნებოდა ჩემი ცხოვრება შენ გარეშე. პასუხი ყოველთვის ერთია – არაფერი. მინდა ძალიან ბევრი რამ გითხრა, მაგრამ ეს ის სიყვარულია, რომელსაც …
“შეყვარებული თუ გყავს, რატომ დამამატე?” “ამდენი მეგობარი რომ გყავს, თან ბიჭები, არ გიშლის შეყვარებული?” “შეყვარებული არ გიშლის ბარში ჯდომას?” და მსგავსი შეკითხვების მქონე გენიოსებს მინდა ვუპასუხო. არა, არ მიშლის. როცა საქმე რამის დაშლაზე მიდის, ეს არაა ჯანსაღი ურთიერთობა, დაიმახსოვრეთ. ადამიანი, რომელიც …
ჩვენ ტყის პირას ვცხოვრობდით, პატარა, ხის სახლში, რომელიც ნეტარებით იყო სავსე… გარშემო მხოლოდ ცისფერი ცა, ყავისფერი მიწა და მწვანე ფოთლები გვეკრა, შემოდგომით რომ ოქროსფერდებოდნენ.. .. ჩვენ ერთმანეთით ვცხოვრობდით, ერთმანეთით ვსუნთქავდით.. ჩვენ ერთმანეთის გარდა არავინ გვყავდა და არავინ გვიყვარდა.. ჩვენ გვიხაროდა.. …
წვიმს, შავი ქოლგებია ყველგან. ხალხს ეშინია წვიმის, მუქ ფერებს აფარებენ თავს, მუქი სახეებით დადიან და მუქი ფიქრები აქვთ. მე და შენ არ გვეშინია წვიმის, შავი ქოლგების ნაცვლად ფერადი ბუშტები გვიჭირავს, ცისარტყელას ვხატავთ და ფერადად ვიღიმით. მოდი, სანამ ზამთარი თავის ფიფქებს …