სიტყვების უაზრო რახარუხი..
და მაინც რამდენი რამ ვერ ვთქვით.
ნუთუ მხოლოდ სიყვარულიდან სიძულვილამდე გადადგმულ ნაბიჯშია გამოსავალი?
ნუთუ მხოლოდ ასე შეიძლება ყველაფრის თავიდან დაწყება იისფერი დილის, იასამნის სურნელის და ვერშეგრძნებული გაზაფხულის გარეშე?
და თუ ასეა, მაშინ ამ ნაბიჯსაც გადავდგამ ოდესმე ალბათ.
დამთავრდა ზაფხულის ილუზია.
გამოვედით საზაფხულო კომიდან და რეალობას შევეჩეხეთ ისევ.
ახლა მთავარია ჩემი ძლივს ნაპოვნი თავი ისევ არ დავკარგო, მთავარია შემოდგომასთან ერთად მეც გავფერადდე ისევ.
ხვალიდან ახალი, სულ სხვა ცხოვრება იწყება.
ახალი მიზნებით, ახალი სამსახურით, ახალი თმის ფერით.
ოღონდ არა ახალი ილუზიებით და ოცნებებით.
საკმარისია.
შენ ჩემი მოოისფრო ოცნება იყავი, რომელიც წარსულში იყო და იქვე დარჩა.
დღეს თბილისში ვბრუნდები.
Read Next
გახსოვს, გითხარი, მე დავბრუნდები მაშინ, როცა შემოდგომა პირველ აკორდებს აიღებს და ფოთლები დაიწყებენ ცვენას-მეთქი. .. და ეს ესაა პირველი აკორდი გაისმა. ჰო, შემოდგომის თამაშები დაიწყო. მოოქროსფრო, ჩამოცვენილი ფოთლისფერი თამაშები. მე გავექეცი ქალაქს, რომელმაც შესაძლებლობები მომცა რაღაც შემექმნა, მაგრამ ამავდროულად ყველაფერი …
შენზე რომ ვფიქრობ გული ლურჯი პეპლებით მევსება… ცოტა ხნის წინ მე და ანა ჩემი სკოლის გვერდით ვისხედით სკამზე… Placebo – Heaven Inside You -ს ვუსმენდით და ვსაუბრობდით… უცნაური რაღაც მითხრა.. შენ რომ …
ასეთი ცარიელი არასდროს ვყოფილვარ. არც მაშინ, ბებო თოვლის ფანტელივით რომ ჩამადნა ხელში. მეგონა, ვერაფერი იქნებოდა იმაზე უარესი, შენს თითებში რომ უწყდება პულსი ადამიანს. გულის სიღრმეში ვიცოდი, რომ ასე მოხდებოდა. ვიცოდი, მაგრამ თურმე ადამიანი ვერასდროს იქნები მზად ასეთი რამისთვის. ამ დღეებმა სრულ ბურუსში ჩაიარა. იმდენად …
მე მომწონს ის, რომ შენ არ გიყვარვარ… არც მე მიყვარხარ და ესეც მხიბლავს… რატომ? არ ვიცი… ალბათ იმიტომ, რომ ასე უფრო დაცულად ვგრძნობ თავს.. სიყვარული ხომ საოცრად მასუსტებს.. და არ არსებობს გრძნობა, რომელიც ფეხქვეშ გაგვაცლის ორივეს მიწას… ჰო, მინდა მყარად …