ჩვენ გვახსოვს!
We remember!
Мы помним!
08.08.08
Read Next
როცა რაღაც ძალიან ძალიან დიდს ვგრძნობ, ისეთს, რომ ვერ იტევს ტვინი, გული და ა.შ. მიჭირს წერის დაწყება.. 20 წლის ვარ.. რაც აზროვნება და სამყაროს აღქმა დავიწყე, მას მერე მახსოვს, რომ სხვებზე ვზრუნავდი. არა, განა ცუდია.. უბრალოდ ზედმეტი არაფერი ვარგა.. მე …
ანი : ** ვზივარ და ისევ წერილს გწერ… რა საოცარია არა? შენი კომპიუტერი ჩემი მოგონებების სასაფლაო აღმოჩნდა… საიდან, როგორ აღმოგაჩნდა ეს სურათები?? იცი მე ყველაფერი წავშალე.. თითქოს ამ ფოტოებს, წერილებს, სკაიპის ისტორიებს გავატანე ყველაფერი რაც გვაკავშირებდა… ამით “გავითავისუფლე” გონება… რეალურად …
“არ მომეკარო”. ვამბობ და გიღიმი. და ამ ღიმილში ყველაფერი ჩანს. ჩანს, როგორ ვწირავ საკუთარ თავს შენი სურნელის გარეშე დარჩენისთვის. როგორ კარგავს სხეული შერჩენილ სითბოს და როგორ შორდება ჩვენი თითები ერთმანეთს. როგორ კარგავს შენ ანაბეჭდს ჩემი თმა და ფერიც კი ეცვლება. როგორ …
“როცა ზამთარია და არ თოვს – ეს იგივეა, გაზაფხულზე არავინ გიყვარდეს”. ამ ზამთარმა თითქმის თოვლის გარეშე ჩაიარა. თითქმის – მეთქი იმიტომ ვამბობ, რომ ალბათ ვცდილობ ის ნახევარსაათიანი წვიმანარევი ფიფქები თოვლად ჩავთვალო და უთოვლობისთვის არ გავწირო ზამთარი. გაზაფხული კი – უსიყვარულობისთვის. …
