Protected: -29.
Read Next
დავრჩები ოქტომბრის სევდიან ფიქრებად, ან პირველ ფიფქებად ნოემბრის მიწურულს.. იცი, ალბათ ქუჩის ნაპირებში აქა-იქ შემორჩენილი ფოთლები თუ მოგაგონებენ ჩემი მზით გამთბარი თმის ფერს. იქნებ და ნოტებზეც შემეძლო დარჩენა, ან იქნებ კოსმოსში გაფრენაც შემეძლო.. მე ხომ არასდროს მყოფნიდა სიტყვები გრძნობების გამოსახატად. …
ნამდვილად არ მახსოვს რაზე ვფიქრობდი მაშინ, როცა ის გავიცანი. ახლა ვფიქრობ, რომ ცხოვრება მართლა უცნაური რამაა… ბედის ირონიაა – ის შემიყვარდა, ვისაც ვერ ვიტანდი. 2011 წლის თებერვალი იყო.. მიუხედავად იმისა, რომ ზამთრის სიცივე ჯერ კიდევ ყველგან იგრძნობოდა, მაინც თბილოდა. მე …
ლიმნიან ჩაისფერ დღეების წარსულში დარჩენა და სევდის სურნელის შეგრძნება წამებში.. სიჩუმის მელოდიით აღსავსე არსებობა და ჩიტების ფიტულები ირგვლივ. და სულ ეს არის? ეს არის ყველაფერი, რაც უნდა გვქონოდა? იმის გააზრება, რომ “ჩვენ გაცილებით მეტი შეგვეძლო”… გამანადგურებელია? არ ვიცი, თუმცა… ადამიანად …
ხედავ? შავ-თეთრ ცისარტყელას ვხატავ. ფრთებსაც სულ აექერცლა საღებავი, ისევ წასრულის ტკივილს გვაგონებს. შენ არ იცი, რომ მე ფერები დავკარგე. ამიტომ ვერ მაფერადებ. შენ არ იცი, რომ ცისარტყელას შავ-თეთრში ვხედავ. შენ არ იცი, რომ მე აქ აღარ ვარ. შენ არ იცი როგორ უნდა …
