Read Next
ამ წერილს თქვენ გწერთ.. შენ, შენ და შენ… შენც… მოკლედ ყველას, ვინც თავის თავზე მიიღებს… განსაკუთრებით კი რამდენიმე ადამიანს… N1 შენ: შენ ჩემი პატარა მეგობარი ხარ, რომლის მიმართაც იშვიათად გამოვხატავ სითბოს, მაგრამ თუ გამოვხატავ, ჩემ ყველა ნაბიჯში იგრძნობა ის, რომ …
თოვლი მოვიდა. პირველი თოვლი. იყო დრო, ერთად ვხვდებოდით. არ ვიცი გახსოვს თუ არა, პრინციპში აღარც მაინტერესებს და არც უნდა გახსოვდეს, მე ხომ გითხარი წადი – მეთქი. რაღა მნიშვნელობა აქვს ახლა აქ ამის წერას.. მერამდენედ გაგიხსენო. მერამდენედ ვთქვა, რომ მენატრები. მერამდენედ …
ალბათ ყველას გვაქვს ცხოვრებაში მომენტები, როცა ბრძოლას ვწყვეტთ და ცხოვრებას ვნებდებით, თუნდაც ერთი წუთით.. ხშირად ხდება ისე, რომ ყველაფერი ერთმანეთს მიეწყობა და ამოსუნთქვის საშუალება არ გაქვს.. ამ დროს ფიქრობ, რომ აღარაფერი იქნება კარგად.. ყველას გვაქვს ჩვენ-ჩვენი შრამები.. შეიძლება ღამეებს ტირილში …
– შენ არ მოგწონს ეს სამყარო, ჰო? – არა. – რატომ? – მტკენს. – ეგ როგორ? – აი, ასე. ყოველი ამოსუნთქვით, შუშის თვალებიდან ნასროლი მზერით, გაუფასურებული გრძნობებით, მოწამლული ჰაერით, შურით, ბოღმით, ბოროტებით, შექმნილი კერპებით და მათი თაყვანისცემით, გაუფასურებული რწმენით, მოდაში …