ჰო არის ხოლმე, რომ გინდა რამით დაიწყო წერა და …
არ/ვერაფერი.
30 იანვარია.
ზედმეტად ჩემი/ჩვენი რიცხვი.
და ჰო ასეა..
ასე, მე და შენ და არა ჩვენ.
ჰო ვზივარ მე ჩემი განუყრელი ჩაის ჭიქით და უკვე 10 წუთი უკლია 12 – ს.
და შენ ალბათ..
არ ვიცი რას აკეთებ.
თუმცა რასაც არ უნდა აკეთებდე, ვიცი შენც გახსოვს და ფიქრობ და..
იქნებ ჩაის სვამ?
შენც.
ჩემს თავს ვულოცავ, რომ აგერ უკვე მე2 წელია ეს 30 იანვარი არსებობს ჩემში.
გავ მინუს დით, მაგრამ 30 იანვარი ხომ დარჩა.
შენც დალიე ჩაი.
ჩაისთან ერთად უფრო ადვილია ფიქრი 30 იანვარზე.
ჩ ე მ.