მე – ჩემები.. მიყვარხარ. იქნებ უსაზღვროდ.. ზედმეტად.. და ყოველ ჩასუნთქულ ჰაერზე მეტადაც.. ფილტვებსაც შენ ავსებ, ძარღვებშიც შენ მივლი და… ვსუნთქავ. და ჩასუნთქული ჰაერის ყოველი ყლუპით, სულ უფრო თავიდან ვივსები შენით.. სიყვარულს საზღვრებში არ აქცევენ, ჩემო. და მეც უკვე ამ საზღვრებს …
მოიისფრო Articles.
21 სექტემბერი. ” – ჰეეი, როგორ ხარ? – შოთა არ ვარ. ” 13 ოქტომბერი. ” – როგორ ხარ? – კარგად, შენ? ^_^ – რავი რა, დამეწყო სწავლა და ვნათლდები :დ – ოჰო , ნუ თუ ნათლდები :დ * * * …
– ვაიმე, ლიკა მასწ 🙁 რომ ვერ ვიმღერო? გუშინ, რეპეტიციაზე, საოცრად თავდაჯერებული ვიყავი. ბევრი ვიმუშავე ჩემ თავზე სახლშიც, რეპეტიციებზეც, ბევრჯერ დამუშავდა სიმღერები, დუეტებშიც ძალიან კარგი მეწყვილეები მყავდა, ინდივიდუალურად Hallelujah-ს ვასრულებდი და მისამღერში ჩემი ანანო ძალიან ლამაზად მყვებოდა. მოკლედ, იდეალურად იყო …
ღამეა. ძლიერი ქარია გარეთ. ისეთი ქარი, რომ ხვალ გარეთ გასვლის მეშინია.. მეშინია არ წამიღოს ქარმა.. თუმცა ფრენა ძალიან მინდა, მაგრამ ვიცი ბოლოს სადმე გადავიჩეხები. ჩემი წინააღმდეგობის მიუხედავადაც გამაფრენს ქარი, მე ხომ წონა არასოდეს მყოფნის წინააღმდეგობის გასაწევად. ჰოო.. შემოგვაღამდა.. ძააალიან ძალიან …
– გახსოვს რა ლამაზი იყო რომ დაიბადა? – ახლაც ძალიან ლამაზია. – ჰო, მაშინ პატარა იყო ძალიან და ლამაზი. – ახლაც პატარა და ლამაზია. – კარგი ჰო! ბიძაჩემი და მამაჩემი იხსენებდნენ ჩემ დაბადებას.. როგორ მნახეს პირველად, როგორ დავიწყე სიარული, ლაპარაკი, …
დღეს სამსახურიდან ადრე წამოვედი.. გადავწყვიტე ცოტა ფეხით გამევლო აღმაშენებელზე.. უამრავი ხალხი ირეოდა. უამრავი კაფე, მაღაზია, გიოს ჯერ არ ეცალა.. 1 საათი მქონდა დრო. გადავწყვიტე ცოტა ფეხით გამესეირნა. ვერ ვიტყვი, რომ სასეირნო ამინდი იყო.. ძალიან ციოდა. მაგრამ მაინც.. მაინც მექაჩებოდა რაღაც …
– გძინავს? მეძინა, თითქმის.. უფრო სწორად იმ მდგომარეობაში ვიყავი, საცაა რომ უნდა ჩაგეძინოს, ბურანში რომ ხარ.. – არა, ჯერ.. შენ? – კი და ასე გელაპარაკები :დ გადავხედე, გამეცინა.. ეს გოგო კარგად მოქმედებს ჩემზე – გავიფიქრე.. ჩემი ბავშობის დაქალი იყო.. ერთად …
მერამდენედ ემალები შენ თავს? ოჰო, გამოჩნდი 🙂 მე სულ შენთან ვარ. რაღაც ვერ გხედავ – ხოლმე. ეგ შენ ვერ მხედავ. მაინც და მაინც ისეთ მომენტებში რატომ ჩნდები, როცა ყველაზე მეტად არ მსურს კრიტიკის მოსმენა? შენ გეშინია შენი თავის 🙂 ეუ… …
ნოემბრის მიწურული… ცარიელი ქუჩა… ნისლი… ყვითელი ფოთლები… ნაცრისფერი ცა… ხის ტოტები… … აღარავინ იყო თეატრში.. ლექციები დამთავრდა.. ცოტა ხანს ვიჯექი თბილად, თეატრის შუშებს მიღმა ვუყურებდი სამყაროს. უცნაური გრძნობა დამეუფლა, თითქოს ეს შუშები დანარჩენი სამყაროსგან მკვეთრად მმიჯნავდა. მოთენთილი ვიყავი. მეძინებოდა კიდეც… …
“- ეგ წიწილა მკვდარია? თუ სძინავს? – სძინავს დებილო xD მკვდარ წიწილაზე რატომ დაგთაგავდი? წიწი… <3” “- კიიიდევ ბევრი უნდა ვიაროთ? ;ს დავიღალე – მოითმინე, მალე ავალთ… ……………………………………………………………. – ე, ზღვა.. რა ლამაზად ჩანს… – შენ მაშინ უნდა ნახო, როცა …
სოც. ქსელები