ძალიან მიჭირს წერის დაწყება.. იქნებ “დაბადებიდან” დამეწყო? მაშინ გეტყვით, რომ 1939 წლის 26 მარტს, საქართველოში, ქ.თბილსში დაიბადა უდიდესი შემოქმედი, ქართველი კლასიკოსი, ყველაზე დიდი კანუდოსელი – ბატონი გურამ დოჩანაშვილი. თამამად ვიტყვი, რომ ამ კაცმა მთლიანად შეცვალა ჩემი ცხოვრება.. თავადაც სჯერა და …
მოიისფრო Articles.
გადის დღეები, საათები, გადის წუთები, გადის წამები და… მენატრები… იცი? მიყვარხარ… მჭირდები, იცი? იცი, მინდა რომ შენ გეკუთვნოდე, მინდა მიყვარდე, შენზე ვფიქრობდე, შენთვის ვცოცხლობდე… რომ შენი ვიყო… მინდა სულ ვგრძნობდე მე შენს შეხებას, მინდა მათრობდეს შენი სურნელი. იცი, მჭირდები, მიყვარხარ …
27/02/2012. 7 წუთი უკლია პირველს. ვწევარ და ვფიქრობ.. არა, ახლა უკვე ფურცელს ვანდობ ფიქრებს.. მეზობლის სახლში ძველი საათი რეკავს.. აი, ჩამოკრა ერთხელ. წინაა ალბათ. სიძველის სუნმა აავსო არემარე.. თვითმფრინავის ხმა.. 2008 წლის ომს მახსენებს.. მას მერე ამ ხმის მეშინია.. სრულ …
14 თებერვალი. სიყვარულის დღეაო ამბობენ… მაგრამ ჩემი აზრით ყოველი დღე სიყვარულიაა, როცა ნამდვილად გიყვარს… ჰო, მე მიყვარხარ… რაც დრო გადის უფრო და უფრო მეტად და არც მინდა ოდესმე დამთავრდეს ეს ყველაფერი… იმასაც ამბობენ, ორის ურთიერთობაში ერთს მეტად უყვარს, ვიდრე მეორესო.. …
ჩემი მეგობარია.. არა, მეგობარი კი არა ყველაზე ახლო ადამიანია.. საშუალო სიმაღლის, გამხდარი გოგოა პატარა, აპრეხილი ცხვირით, მუქი თაფლისფერი თვალებით და სწორი, მორიჟაო მხრებამდე თმით. ზაფხულში გავიცანი. ცოტა უცნაურად. დღეც უცნაურად გაგრძელდა და უცნაურად დასრულდა.
ვცხოვრობთ თითქოსდა აზრიანად და ბოლოს აღმოვაჩენთ, რომ არც არასოდეს გვიცხოვრია. ჩვენი ყოველი დღე გუშინდელს გავდა, ხვალინდელი კი დღევანდელს დაემსგავსება.. რატომ ვცდილობთ დავემგავსოთ ერთმანეთს სამყაროში, სადაც ორი ფოთოლიც კი არ არსებობს ერთნაირი? ჩვენ ყველას გვაქვს რაღაც უნიკალური… ყოველ ჩვენგანში ცხოვრობს სრულიად …
როგორც ყოველთვის ახლაც უცნაურად ვიქცევი.. როგორ გთხოვო არ გამიშვა თქო, როცა თავად არ ვრჩები.. ყოველთვის, როცა ცდილობ “დამიჭირო” მივდივარ… გავრბივარ… გაგირბივარ )) არ ვიცი რატომ ვიქცევი ასე, უფრო სწორად, ვიცი )) მეც ვიცი და შენც… ვიცი, ისიც იცი, რომ ისევ …
ძალიან უცნაური გრძნობა მაქვს. სანამ ახალმა წელმა არ მოაღწია მისი მოსვლა ვერც ვიგრძენი. ზუსტად ნახევარი საათია მოვრთე სახლი, გავაწყე სუფრა, გავიპრანჭე და ამ პოსტის წერას შევუდექი. საოცარმა სიხარულმა ამავსო უცებ.. თითქოს ამ წელთან ერთად რაღაც ახალს ვიწყებ.. ასეთი იმედი სიახლის, …
მოდი, დამალობანა ვითამაშოთ… შენ თვალები დახუჭე.. მე ჩაგეხუტები.. მერე კი დავიმალოთ, რომ არავინ შეგვამჩნიოს… მოდი, დამალობანა ვითამაშოთ… მე თვალებს დავხუჭავ, შენ – მაკოცე.. მერე კი დავიმალოთ, თორემ შეგვამჩნევენ და არ შეგვარჩენენ სიყვარულს, იცოდე… მოდი, თვალები დახუჭე, მე – ყვავილების გვირგვინს …
მე მომწონს ის, რომ შენ არ გიყვარვარ… არც მე მიყვარხარ და ესეც მხიბლავს… რატომ? არ ვიცი… ალბათ იმიტომ, რომ ასე უფრო დაცულად ვგრძნობ თავს.. სიყვარული ხომ საოცრად მასუსტებს.. და არ არსებობს გრძნობა, რომელიც ფეხქვეშ გაგვაცლის ორივეს მიწას… ჰო, მინდა მყარად …
სოც. ქსელები