რატომ ვერასდროს ვაფასებთ იმას, რაც გვაქვს? ახლა, ისე, როგორც არასდროს მაწუხებს ეს კითხვა. როგორ ვერ უნდა იგრძნო, როგორ ვერ უნდა მიხვდე, როგორი სიყვარული შეუძლია ქალს. როგორ ვერ უნდა დააფასო მანამ, სანამ შენთანაა. როცა უყვარხარ, როცა იცის, რომ 1 წლის სიცოცხლე …
მოიისფრო Articles.
ჯერ დილაა, 9-ს წუთები. რომ გავიღვიძე 6 საათი იყო. გარეთ გავიხედე, აშკარად არ იყო სავარჯიშო ამინდი. ლუკას მივწერე დღეს ნუ გავალთ მეთქი, მაგრამ როგორც ჩანს არ მიუვიდა sms და 15 წუთში ჩემ კორპუსთან ერჭო. ჩავედი, წინასწარ საწუწუნოდ გამზადებული. ბევრი …
ვარ უზომოდ და უსაზღროდ და ხვანცალამდე ამაყი, რომ მე მეძღვნება ეს პოსტი!!! ანა, მიყვარხააარ ^_^ ეს..
არ ვაპირებდი ამ ფაქტზე დაწერას, მაგრამ ძალიან, ძალიან ვარ გაბრაზებული. ყველაზე და ყველაფერზე, ქვეყანაზე, მთავრობაზე, სამღვდელოებაზე, ჩემ თავზე.. მრცხვენია. მრცხვენია ამ ქვეყნის, ამ საზოგადოების და მხოლოდ სუფრაზე გაზიარებული ქართველობის. მრცხვენია იმ ქვეყანაში ცხოვრების, სადაც ყველა სუფრაზე სიყვარულის და ერთად დგომის …
ვცდილობ რაც შეიძლება სწრაფად ვიარო, რომ ამ სიცივეს მალე დავაღწიო თავი. უკვე სახლთან ვარ თითქმის, ჩემ საყვარელ და ბევრჯერ ნახსენებ ნაპირებში ხეებიან პატარა ქუჩაზე. წინ ორი ბიჭი და ერთი გოგო მიდის, დაახლოებით 6-7 წლისები თუ იქნებიან. – არა, ბიჭო, Iphone …
“ნუთუ სხვა არასოდეს მოგწონებია?” “შეუძლებელია ამდენი ხანი ერთად იყოთ და სხვისკენ ერთხელაც არ გაგქცეოდა თვალი” “სულ, სულ არავინ?” “დაუჯერებელია.” არ ვიცი რამდენად დაუჯერებლად გეჩვენებათ, რამდენადაა შესაძლებელი და ბოლოს, ნამდვილად არ მაინტერესებს ვინმე დაიჯერებს თუ არა, მაგრამ დიახ. 🙂 რაც მე …
– ვაიმე, ლიკა მასწ 🙁 რომ ვერ ვიმღერო? გუშინ, რეპეტიციაზე, საოცრად თავდაჯერებული ვიყავი. ბევრი ვიმუშავე ჩემ თავზე სახლშიც, რეპეტიციებზეც, ბევრჯერ დამუშავდა სიმღერები, დუეტებშიც ძალიან კარგი მეწყვილეები მყავდა, ინდივიდუალურად Hallelujah-ს ვასრულებდი და მისამღერში ჩემი ანანო ძალიან ლამაზად მყვებოდა. მოკლედ, იდეალურად იყო …
დიდი ხანი ვიფიქრე დამეწერა თუ არა 2012 წლის შემაჯამებელი პოსტი. ბოლოს რომ გადავხედე რამდენი რამ მოხდა ამ წელს, გადავწყვიტე დავწერო. თუნდაც იმისთვის, რომ მე დამრჩეს. ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც წლის დაწყებიდან 1 თვეში მოხდა, იყო ჩემი რილეიშენშიფი, რომელმაც მართლა ყველაფერი შეცვალა. …
დღეს სამსახურიდან ადრე წამოვედი.. გადავწყვიტე ცოტა ფეხით გამევლო აღმაშენებელზე.. უამრავი ხალხი ირეოდა. უამრავი კაფე, მაღაზია, გიოს ჯერ არ ეცალა.. 1 საათი მქონდა დრო. გადავწყვიტე ცოტა ფეხით გამესეირნა. ვერ ვიტყვი, რომ სასეირნო ამინდი იყო.. ძალიან ციოდა. მაგრამ მაინც.. მაინც მექაჩებოდა რაღაც …
ის მომენტი, როცა რაღაც ძალიან მნიშვნელოვნის მიხვედრა უცნაური სიცივით და სევდით გივსებს გულს.. არა, მიხვედრა კი არა, გახსენება.. თუ მიხვედრა.. ან ერთიც და მეორეც.. გახსენება და მიხვედრა იმისა, რომ რეალურად არ გქონია ის მნიშვნელოვანი რაზეც ალბათ ყველა ოცნებობს.. ღრმა ბავშობაშივე …
სოც. ქსელები