საგიჟეთიდან გამოღწეულად ვგრძნობ თავს. ირგვლივ სითეთრეა, სიმშვიდე და ალაგ-ალაგ ფეერვერკების ხმა ისმის. ახალ წლამდე ჯერ რამდენიმე საათია, თუმცა ბოლო დროინდელმა მოვლენებმა ისედაც არარსებული საახალწლო განწყობა სულ გააქრო. საახალწლო არ ვიცი, თუმცა სიმშვიდის გრძნობა ნამდვილად მინდა მქონდეს. გიჟური წელი იყო, მოულოდნელობებით …
მოიისფრო Articles.

ერთი, ორი, სამი. ერთი, ორი, სამი. თანაბრად ვსუნთქავ და ჯერ კიდევ უადამიანო, ფეხდაუკარებელ თოვლს მივუყვები. შინაგანად ვხვდები, რომ არც მე …
რა მოხდებოდა, ფერადი ზეწრები რომ არ გვქონოდა? ნაცრისფერი ყოველდღიურობა ჩაგვყლაპავდა? თუ გვეყოფოდა გამბედაობა, ფერადი ფანქრები აგვეღო და შავ-თეთრი ზეწრები თავად გაგვეფერადებინა? აქ ხომ თოვლიც კი არ მოდის ზამთარში, ან რა აზრი აქვს თოვას, როცა ყოველ ფიფქს რომელიღაც მომაკვდავის ბოლო სუნთქვა …

“წაეთრნენ სოფლელები სოფელში და ქალაქმაც ამოისუნთქა” – ეს ხოხბების მიერ წარმოთქმული ფრაზაა, რომელსაც ყველაზე ხშირად გაიგონებდით ამ დღეებში, ალბათ. ყოველ …

ყოველთვის მეუბნებოდნენ, რომ არ მიჭირდა ადამიანისთვის სწორი სიტყვების შერჩევა. ჰოდა რადგან უმეტესად ვიჯერებთ იმას, რასაც ხშირად გვეუბნებიან, მეც დავიჯერე და …
– მომენატრება შენით სავსე დღეები. წეროები. – ასეთი დამიმახსოვრე, ჩამოცვენილი ფოთლისფერი თმით. მიფრინავენ. – იქნებ არ გვინდა? ჩვენ ხომ პირობა დავდეთ, რომ ვისწავლიდით კარგად ყოფნას. სად? “რა დაგემართა?” მანჯღრევ და მაღვიძებ. წეროები კი მაინც გაფრინდებიან. შორს. იქნებ გავუძლო შენი თვალების …
რატომ იკლავენ თავს ადამიანები? კითხვა, რომელიც ყოველთვის არსებობდა და რომელზეც დღემდე არ არსებობს პასუხი. რატომ, ან როგორ ხდება, რომ ადამიანები ასე ადვილად იმეტებენ თავიანთ თავებს გაქრობისთვის, გარშემომყოფებს კი უდიდესი ტკივილისთვის? როგორ, რანაირად მიდის ადამიანი მომენტამდე, როცა მნიშვნელობა აღარაფერს აქვს? როცა …
თურმე ადამიანს მართლაც ძალიან ცოტა ყოფნის ბედნიერებისთვის.. დღეს დაახლოებით ორ საათზე ჩემ კარზე ვიღაცამ დააკაკუნა.. უკვე გავდიოდი სახლიდან, კარი გავაღე და გაოცებისგან ადგილზე გავშრი :X ჩემ სართულზე თაბახის ფურცლები იყო გაკრული ფერადი ასოებით ნაწერი ისეთი ფრაზებით, როგორებიცაა: “Yous Smile Always …
ან, მოგწერ რა… რაღაცეები გამახსენდა ახლა.. ცოტა მოვიწყინე.. რამდენი რამ დარჩა წარსულში არა ან?? ზოგჯერ ახლაც კი მენატრება.. ამას ჩემ თავთანაც არ ვაღიარებ, მაგრამ ასეა.. არადა ჩემი რაღაც ნაწილი ვერ იტანს.. თუკი შეიძლება ჩემ “სიძულვილს” სიძულვილი ეწოდოს… როგორც ადამიანი გავანულე …
ზოგი რამ ცხოვრებაში არასოდეს იცვლება, ბევრ რამეს მიზეზსაც ვერ უძებნი, ზოგი მომენტი არასდროს მიეცემა დავიწყებას, ზოგჯერ იმედსაც კარგავ… როცა დრო მიდის და ვერაფერს ცვლი, ცდილობ დაივიწყო ის, რაც გაკავებს ამ სამყაროში და სამუდამოდ გაფრინდე აქედან… მაგრამ ზოგი ადამიანი შენი ცხოვრების …
სოც. ქსელები