– ადამიანები სად არიან? – ისევ იკითხა პატარა უფლისწულმა. – უდაბნოში ცოტა არ იყოს, მარტოობაა…
– ადამიანთა შორისაც მარტოობაა, – მიუგო გველმა.
ჰო, მეტი არაფერი.
Lonelyness
Read Next
სრული აპათია. სრული. საერთოდ არაფერი. ცუდია? – სხვისთვის. და ჩემთვის? – ამ წამს კარგია. არაფერი გაწუხებს, არაფერზე ნერვიულობ, უხეშად რომ ვთქვათ ყველაფერი გკიდია… მაგრამ.. მაგრამ )) ოდესმე ჰო გაივლის? აი, მაშინ. მაშინაა საშიში.. ყველაფერი, რაც ამდენი ხნის მანძილზე უნდა გეგრძნო, …
იქნებ იმიტომ, რომ ვერასოდეს გაიგებ? იქნებ იმიტომ, რომ ჩემთვის უბრალო გაზაფხულის წვიმაში ბოდიალი უფრო მეტს ნიშნავს, ვიდრე კარგი მანქანა ან ნებისმიერი ძვირფასი ნივთი? იქნებ იმიტომ, რომ გული მერევა თქვენ სიყალბეზე, გაუფასურებულ გრძნობებზე, ფულზე გაყიდულ ფასეულობებზე და მაინც მიყვარხართ? იქნებ იმიტომ, …
ხომ ხდება ხოლმე, რომ სულში გაგაზაფხულების იმედით ზიხარ ფინჯან ყავასთან ერთად და გეფიქრება. გულის ყველაზე ღრმა კუნჭულში შემალული მისი დაკარგვის შიშიდან დაწყებული, მისი ნახვის პერსპექტივით გამოწვეული გულის აჩქარებით, მის ხელებში ჩამალული შენი ხელებით გაგრძელებული და მისი სურნელით სავსე დიდი ქურთუკით …
