ზუსტად ვიცოდი გაზაფხულის პირველ დღეზე უამრავ პოსტს ვიხილავდი, მაგრამ მაინც გადავწყვიტე დამეწერა ამ საოცარ სეზონზე <3 29 თებერვალს გაზაფხულის მეტი სალაპარაკო არ მქონდა. ერთი სული მქონდა როდის დადგებოდა <3 ჩემი გიჟი, ცვალებადი მარტი..
მოიისფრო Articles.
27/02/2012. 7 წუთი უკლია პირველს. ვწევარ და ვფიქრობ.. არა, ახლა უკვე ფურცელს ვანდობ ფიქრებს.. მეზობლის სახლში ძველი საათი რეკავს.. აი, ჩამოკრა ერთხელ. წინაა ალბათ. სიძველის სუნმა აავსო არემარე.. თვითმფრინავის ხმა.. 2008 წლის ომს მახსენებს.. მას მერე ამ ხმის მეშინია.. სრულ …
არ მახსოვს ვინ მითხრა სკოლას დაამთავრებ და უზომოდ მოგენატრებაო.. არ მჯეროდა.. რა თქმა უნდა, იყო ნოსტალგია პირველ დღეებში მაგრამ საგამოცდო ციებ-ცხელებამ, სტუდენტობამ, გრანტმა – ყველაფერი გადამავიწყა.. ვაღიარებ, სანამ დავამთავრებდი ერთი სული მქონდა იქედან გამომეღწია.. ალბათ რაღაც დროა საჭირო, რომ მიხვდე …
ხართ 6-დან 16 წლამდე ნიჭიერი მოზარდი? გსურთ გახდეთ ვარსკვლავი? მაშინ თქვენი ადგილი ჩვენთანაა, რადგან ნიჭიერი ბავშვების გავარსკვლავება ჩვენი პროფესიაა. პირველად საქართველოში „ვარსკვლაების საბავშვო საპროდიუსერო აკადემია“ – „Kids Star Academy”.
30 იანვარი. მობილურის ზარმა გამაღვიძა.. გადავწყვიტე ვინც არ უნდა ყოფილიყო მეგინებინა, ასე უსინდისოდ რომ მაღვიძებდა დილის 8 საათზე!!! შოთა იყო.. გინება გადავიფიქრე, ისე მენატრებოდა <3 40 წუთში ილიასთან იყავიო.. წარმოდგენა არ მქონდა გამოცდამდე ორი საათით ადრე რა მინდოდა ილიასთან, მაგრამ …
22 იანვარი. საშინელი დღე იყო.. დილა საზიზღრად დაიწყო… რაღაც კოშმარი მესიზმრა და გულგახეთქილს გამეღვიძა.. თავის ტკივილი ამყვა დილიდან.. სახლშიც ნერვები მომიშალეს… ძალიან ცუდ ხასიათზე ვიყავი… ათას სისულელეზე დავიწყე ფიქრი, როგორც ამ დროს მჩვევია ხოლმე… ბევრი ვიტირე… ჩამეძინა… ეტყობა ძილი და …
17 იანვარი. რა თქმა უნდა არ მწერდა… წინა დღის გაბრაზებას ჯერ არ გაევლო, ამიტომ ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით ცხვირაბზუებული ვიჯექი კომპიუტერთან და არც ვიხედებოდი ონლაინ სიისკენ. თითქოს დაინახავდა ასე რომ ვაპროტესტებდი მის სიჩუმეს. თინზე ერთ-ერთი იუზერის სტატუსს მოვკარი თვალი, მთელი …
თოვლმა და საახალწლო სამზადისმა ყველაფერი გადამავიწყა… აღარც სევდიანი ფიქრებისთვის მეცალა… რამდენჯერმე გიოს სტატუსს მოვკარი თვალი, აშკარად არ იყო ახალი წლის განწყობაზე, არ შევიმჩნიე, ჩემი ნაძვის ხე და მოსართავი სახლი უფრო მაინტერესებდა იმ მომენტში… წვიმები შემოვიხვიე და გიჟივით დავქროდი სანტას ქუდით …
იშვიათად ვლაპარაკობდით… რამდენჯერმე მიხვდა, რომ ვერ ვიყავი ხასიათზე და თვითონ მომწერა რამე ხომ არ მოხდაო… მიხაროდა, რომ არ ბრაზობდა, მაგრამ თან ვცდილობდი დისტანცია რამეჭირა, ისევ მის სასიკეთოდ… თავიდან ვწერდი, ვთვლიდი, რომ ჩემი ბრალი იყო თუ რამე ისე არ ქონდა და …
ალბათ ყველას გვაქვს ცხოვრებაში მომენტები, როცა ბრძოლას ვწყვეტთ და ცხოვრებას ვნებდებით, თუნდაც ერთი წუთით.. ხშირად ხდება ისე, რომ ყველაფერი ერთმანეთს მიეწყობა და ამოსუნთქვის საშუალება არ გაქვს.. ამ დროს ფიქრობ, რომ აღარაფერი იქნება კარგად.. ყველას გვაქვს ჩვენ-ჩვენი შრამები.. შეიძლება ღამეებს ტირილში …
სოც. ქსელები