ჩვენ არ უნდა ვისაუბროთ, არ უნდა შევხვდეთ ერთმანეთს, იმიტომ,  რომ ყოველი შეხვედრა ერთმანეთზე უკეთესია. ყოველ შეხვედრაზე უფრო მეტად ვხვდებით, რომ ერთად კარგად ვართ. ეს სიახლოვე საშიშია. მე მესმის, შენც გესმის. ეს ყველაფერი, იქნება ეს სიგარეტის ერთად მოწევა, ვარსკვლავების ყურება, ლუდის …

ხდება ხოლმე. ჩვენ ცხოვრებაში სრულიად შემთხვევით ჩნდებიან ადამიანები, რომლებიც დიდ მნიშვნელობას იძენენ ჩვენთვის და სწორედ მაშინ მიდიან, როცა უკვე ძნელი ხდება მათი გაშვება. ადამიანები მიდიან და იმდენად ბუნებრივია ეს, რომ სიმწრისგან გეცინება. როცა დილის 6 საათზე მხოლოდ შენ და ერთი …

დროსა და სივრცეში დაკარგვას გავდა დღევანდელი დილა. თვალის გახელისთანავე რომ მობილურს სტაცებ ხელს, სადაც აუცილებლად უნდა დაგხვდეს მესიჯი მისგან. რატომ? მიჩვეული ხარ და იმიტომ. დღის დაგეგმვას ისე რომ იწყებ, რომ მისთვისაც დაგრჩეს დრო და რეპეტიციაზეც წარამარა კითხულობ რომელი საათია. რატომ? …

“შენ ვალდებული ხარ იზრუნო მასზე, ვინც მოიშინაურე”. სამწუხაროდ ძალიან ხშირად, თითქმის ყოველთვის გვავიწყდება ეს. ვივიწყებთ რა ცოტა ჰყოფნით ჩვენით სავსე ადამიანებს ბედნიერებისთვის და რა ადვილად სტკივათ ერთი შეხედვით უმნიშვნელო წვრილმანებიც კი. არ ვცდილობთ ისინი გავაბედნიეროთ, ვინც მოვიშინაურეთ, უფრო მეტიც, მათ …

ყველაზე ძნელია დარჩე ძლიერი მაშინ, როცა ბევრ პატარა ნამსხვრევად იქცევი ნელ-ნელა ისე, რომ ამ პროცესს ვერ აჩერებ. ძნელია, როცა დრომ და გარემოებებმა საოცრად შეგცვალა და საკუთარი თავი კი არა ყველა დაკარგე, ვინც ყველაზე მეტად გიყვარდა. ძნელია, უყურებდე როგორ ქრება შენი …

“ის, ვინც ას წლიანი მარტოობისთვისაა განწირული, აღარასოდეს მოვა ამ ქვეყნად.” სევდამ და მარტოობამ იმდენად გაიდგა ფესვები ჩემში, რომ შემაძრწუნებლად ბუნებრივია უკვე ეს ყველაფერი. ალბათ ამიტომ ვერ ვჩერდები აქ, ამიტომ მეცოტავება ჰაერი და ამიტომ აღარ აქვს დღეებს არც ერთი ფერი, აღარც …

ვტოვებ შენთვის დაწერილი ფრაზებით სავსე ყველა ფურცელს, რომლებითაც ქაღალდის ნავებს ვაკეთებდი, მათთან ერთად რომ გამომეცურა შენკენ. ვტოვებ ყველა ყვითელ ფოთოლს, ასე რომ გვიყვარდა და ჩემი მზით გამთბარი თმის ფერს გიტოვებ, ამ ფოთლებში გაბნეულს. ვტოვებ ყველა ემოციას, ყველა შიშს – შენი …

ეს ის შემთხვევაა, როცა არ ვიცი პოსტის წერა როგორ დავიწყო. შეიძლება იმიტომ, რომ განსაკუთრებული დადებითი ან უარყოფითი ემოცია არ მაქვს. ასეთი მშვიდი და ნეიტრალური დიდი ხანია არ ვყოფილვარ. ეს იმას გავს, ძალიან დიდი ხნის განმავლობაში რომ ინერვიულებ რაღაცაზე, ბევრჯერ რომ …

რა უცნაურია, რომ დაკარგვა ხდება აუცილებელი იმისთვის, რომ არსებული დააფასო. რომ ვერავინ ხედავს რას აკეთებ მათთვის, სანამ კეთებას არ შეწყვეტ. ვერავინ ხვდება შენ მნიშვნელობას მათ ცხოვრებაში, სანამ ხარ. რატომღაც ფიქრობენ, რომ ასეც უნდა იყოს. ფიქრობენ, რომ სულ იქნები. არ ვიცი, …

სიშავემდე წითელ ვარდებს მოეწყინათ უსიცოცხლო ხელებში. ტუჩებს ჯერ კიდევ შერჩენოდა სითბო ალბათ, მის თმას ისევ მოთიბული ბალახის სუნი ჰქონდა, გარეთ კი მაშინდელივით კოკისპირულად წვიმდა, პირველად რომ შეხვდნენ ერთმანეთს. ბავშობიდან იცოდა, რომ ახალგაზრდა მოკვდებოდა. ეს ჯერ კიდევ მაშინ, როცა მხოლოდ სახლებს …