როგორც ყოველთვის ახლაც უცნაურად ვიქცევი..
როგორ გთხოვო არ გამიშვა თქო, როცა თავად არ ვრჩები..
ყოველთვის, როცა ცდილობ “დამიჭირო” მივდივარ…
გავრბივარ…
გაგირბივარ ))
არ ვიცი რატომ ვიქცევი ასე, უფრო სწორად, ვიცი ))
მეც ვიცი და შენც…
ვიცი, ისიც იცი, რომ ისევ ყველაფერს გავაფუჭებ…
როგორც ადრე ))
რა ადვილია ასე წერა…
აი ასე… “უმისამართოდ” …
და მაინც…
Ты не отпускай меня, не отпускай… ♥
