რა უცნაური გრძნობაა, როცა სახელს ვერ უძებნი საკუთარ მდგომარეობას. სადღაც ყოფნასა და არყოფნას შორის ხარ უშნოდ გაჩხერილი და ცდილობ ღიმილით გამოხატო ყველა ემოცია. ღიმილი კარგია, დადებითია, გადამდებია.  “მეტი პოზიტივიო” გვითხრეს და ჩვენც, ძალიან პოზიტიურად ვკვდებით შინაგანად.  რაც უფრო მეტი დრო …

პატარაობიდან მოყოლებული, ჩვენი ოთახები იყო ჩვენი თავშესაფარი. ჩვენი, ყველაფრის მოწმე ოთახები. ყველა სიხარულის, ყველა იმედის, ყველა ცრემლის, თუ ტკივილის.  ოთახები, რომლებმაც ყოველთვის იცოდნენ, როდის შეგვიყვარდა პირველად, როდის გაგვიჩნდა ვნებიფერი სიმორცხვე თვალებში, როდის დავეცით პირველად მტკივნეულად და როდის გაჩნდა ჩვენს სხეულში …

მანგლისში ვართ, მეგობრის სახლში. გადავწყვიტეთ ძველი წელი აქ გავაცილოთ და ახალსაც აქ შევხვდეთ.  ყველაფერი მოვრთეთ, შეშის ღუმელი დავანთეთ და ვცდილობთ, ერთმანეთს ამ წლის ბოლო დღე გავულამაზოთ. ცეცხლის ტკაცუნი მესმის და მოგონებებს მიშლის. გარეთ ვდგავართ, კოცონთან. სახლში ხმამაღალი მუსიკა უკრავს, ყველა …