– თამ, მოდი, აქ ამოდი და აქედან გადაიხედე. კლდის ერთ მხარეს სასაფლაოა, მეორე მხარეს ტყით შეფენილი ხრამი. ტყე ძალიან ლამაზია. სულ, სულ სხვანაირად ლამაზი, მშვიდი. კლდის თავზე რომ დგახარ, ისეთი გრძნობა გაქვს, თითქოს ღრუბლებში ხარ. – რა ლამაზია! – აღტაცებას …
მოიისფრო Articles.
ჩვენ ვიქნებთ სულ. იმიტომ, რომ უზომოდ მიყვარს აი ასე შენს ზურგზე შემოსკუპება პატარა მაიმუნივით და ეშმაკურად სიცილი. ჩვენ ვიქნებით სულ. იმიტომ, რომ შენთან მუდამ ბედნიერებით ვივსები და ეს ყველაფერზე აისახება. გამოხედვაზე, ღიმილზე, სიარულის მანერაზე, მიმიკებზე… ჰო. ჩვენ ვიქნებით სულ, …
“მარტოობა ნიშნავს გარკვეულ სივრცეში მარტოდმყოფობას, როცა სხვა მარტოობაც შეგვეხმიანებოდა, თუკი ასეთი რამ შეიძლება მოხდეს..” ან უბრალოდ იმ მდგომარეობას, რომელშიც მთელი ცხოვრების განმავლობაში იყავი, ხარ და იქნები. მიუხედავად იმისა, რომ მუდამ უამრავი ადამიანი გეხვია და გახვევია გარს. მარტო იყავი და იქნები …
იქნებ იმიტომ, რომ ვერასოდეს გაიგებ? იქნებ იმიტომ, რომ ჩემთვის უბრალო გაზაფხულის წვიმაში ბოდიალი უფრო მეტს ნიშნავს, ვიდრე კარგი მანქანა ან ნებისმიერი ძვირფასი ნივთი? იქნებ იმიტომ, რომ გული მერევა თქვენ სიყალბეზე, გაუფასურებულ გრძნობებზე, ფულზე გაყიდულ ფასეულობებზე და მაინც მიყვარხართ? იქნებ იმიტომ, …
სიყვარულია, როცა დილას იმ ფიქრით ვიღვიძებ, რომ შენ ჩემ ცხოვრებაში არსებობ. რომ დღეს უნდა გნახო, ან ვერ გნახო და განწყობაც შესაბამისია. როცა დილას აუცილებლად მხვდება შენი SMS, ვკითხულობ რამდენჯერმე, თუნდაც ერთი სიტყვა ეწეროს და ბედნიერს მეღიმება. სიყვარულია, როცა ღამით შენთან …
ჯერ დილაა, 9-ს წუთები. რომ გავიღვიძე 6 საათი იყო. გარეთ გავიხედე, აშკარად არ იყო სავარჯიშო ამინდი. ლუკას მივწერე დღეს ნუ გავალთ მეთქი, მაგრამ როგორც ჩანს არ მიუვიდა sms და 15 წუთში ჩემ კორპუსთან ერჭო. ჩავედი, წინასწარ საწუწუნოდ გამზადებული. ბევრი …
თვალს ვახელ. ოთახს მკრთალი სინათლე ავსებს, აშკარად ღრუბლიანი დღეა. ნელ-ნელა ვეჩვევი გარემოს და უკვე ფანჯრის მინებზე წვიმის წკაპუნის ხმაც მესმის. “ოღონდ ეს არა..” არანაირი სურვილი არ მაქვს ლოგინიდან ავდგე, გაღვიძება არ მინდოდა საერთოდ, ამიტომ მხარს ვიცვლი და ისევ ვიძინებ.. დღის …
ციოდა დღესაც. უკვე მესამე დღეა გაზაფხულია და და და.. თუმცა, არაა ეს გაზაფხულის ბრალი, მე ვარ სულსწრაფი და მე ვითხოვ სითბოს, თორემ ჰო ვიცი რა გიჟიცაა მარტი.. გუშინ თბილოდა. აი, გაზაფხულივით თბილოდა, ნამდვილი, ჩემი გაზაფხულივით, მე რომ მიყვარს, ისე. გარეთ …
ვცდილობ რაც შეიძლება სწრაფად ვიარო, რომ ამ სიცივეს მალე დავაღწიო თავი. უკვე სახლთან ვარ თითქმის, ჩემ საყვარელ და ბევრჯერ ნახსენებ ნაპირებში ხეებიან პატარა ქუჩაზე. წინ ორი ბიჭი და ერთი გოგო მიდის, დაახლოებით 6-7 წლისები თუ იქნებიან. – არა, ბიჭო, Iphone …
მე – ჩემები.. მიყვარხარ. იქნებ უსაზღვროდ.. ზედმეტად.. და ყოველ ჩასუნთქულ ჰაერზე მეტადაც.. ფილტვებსაც შენ ავსებ, ძარღვებშიც შენ მივლი და… ვსუნთქავ. და ჩასუნთქული ჰაერის ყოველი ყლუპით, სულ უფრო თავიდან ვივსები შენით.. სიყვარულს საზღვრებში არ აქცევენ, ჩემო. და მეც უკვე ამ საზღვრებს …
სოც. ქსელები