მოდი, დამალობანა ვითამაშოთ…
შენ თვალები დახუჭე.. მე ჩაგეხუტები.. მერე კი დავიმალოთ, რომ არავინ შეგვამჩნიოს…
მოდი, დამალობანა ვითამაშოთ…
მე თვალებს დავხუჭავ, შენ – მაკოცე..
მერე კი დავიმალოთ, თორემ შეგვამჩნევენ და არ შეგვარჩენენ სიყვარულს, იცოდე…
მოდი, თვალები დახუჭე, მე – ყვავილების გვირგვინს დაგადგამ თავზე..
მერე კი დავიმალოთ, თორემ შეგვნიშნავენ და სულს მოგვიკლავენ..
მე მეშინია .. შენ ??
არ მოკვდე .. იცოცხლე .. ხომ ხედავ, შენით ვცოცხლობ ..
წამოდი დავიმალოთ ..
დავიმალოთ, სანამ შეგვამჩნიეს ..
სანამ მათმა სიძულვილმა ჩვენამდეც მოაღწია ..
მოდი, ერთმანეთი გვიყვარდეს ..
ოღონდ მალულად ..
ჩუმად , თორემ ამათ ხომ იცნობ ..
სიყვარულს მოგვპარავენ .. სულს მოგვიკლავენ .. სიტყვებს თქმამდე გაგვიქრობენ ბაგეებიდან ..
ესა მესა გადის ესა..
დაიხუჭე.. მე ჩაგეხუტები.. მერე კი დავიმალოთ, რომ არავინ შეგვამჩნიოს…
Read Next
“მარტოობა ნიშნავს გარკვეულ სივრცეში მარტოდმყოფობას, როცა სხვა მარტოობაც შეგვეხმიანებოდა, თუკი ასეთი რამ შეიძლება მოხდეს.. მაგრამ კონფლიქტების დროს, იქნება ეს ქუჩაში უბედური შემთხვევა თუ ომის გამოცხადება, სხვადასხვა სიბრტყეების გადაკვეთა ხდება ხოლმე და ადამიანიმ რომელიც შეიძლება იყოს გამორჩეული პიროვნება სანსკრიტის, ანდა კვანტური …
ბოლო დროს ძალიან ბევრს ვფიქრობ… ყველაფერზე, ამავე დროს არაფერზე, მაგრამ ეს „არაფერი“ რეალურად ისე ბევრია… ვფიქრობ შენზე და ჩემზე… ვერშემდგარ სიყვარულზე, ჩემს შენდამი დამოკიდებულებაზე, წვიმაზე, ყვავილებზე, მზეზე, შენს ახალ ცხოვრებაზე სხვა სივრცესა და განზომილებაში, ჩემს მოჩვენებით ცინიზმზე – სახეზე ფარივით …
ასეც ხდება. ამინდი უეცრად, რადიკალურად იცვლება – ხოლმე. ალბათ ამაზე ამბობენ “მოწმენდილ ცაზე მეხი გავარდაო”. მეხი არ ვიცი, მაგრამ ქარი …
” – გავუცხოვდით. – ეგ ახლა თუ შეამჩნიე კარგადაა შენი საქმე. გავუცხოვდით ძალიან დიდი ხანია. დეკემბრის მერე საოცარი ტემპით იზრდებოდა ეს სიშორე და სულ უცხოობაში გადავიდა. – ბევრი შემძლებია, მაგრამ არა ყველაფერი. – რა ვერ შეძელი? – არ უნდა მომნატრებოდი. …