თოვლი მოვიდა.
პირველი თოვლი.
იყო დრო, ერთად ვხვდებოდით.
არ ვიცი გახსოვს თუ არა, პრინციპში აღარც მაინტერესებს და არც უნდა გახსოვდეს,
მე ხომ გითხარი წადი – მეთქი.
რაღა მნიშვნელობა აქვს ახლა აქ ამის წერას..
მერამდენედ გაგიხსენო.
მერამდენედ ვთქვა, რომ მენატრები.
მერამდენედ შევიკავო მოწერისგან თავი.
მერამდენედ გავიხსენო, როგორ დავბოდიალობდით ქუჩებში დაუსრულებლად
და როგორ ვათბობდით ცივ ზამთარს ჩვენი მეგობრობით?
განა რამე, უბრალოდ თოვლი მოვიდა.
პირველი თოვლი.
ჩვენი თოვლი, მეგობარო.
Tears, again.
Read Next
” – გავუცხოვდით. – ეგ ახლა თუ შეამჩნიე კარგადაა შენი საქმე. გავუცხოვდით ძალიან დიდი ხანია. დეკემბრის მერე საოცარი ტემპით იზრდებოდა ეს სიშორე და სულ უცხოობაში გადავიდა. – ბევრი შემძლებია, მაგრამ არა ყველაფერი. – რა ვერ შეძელი? – არ უნდა მომნატრებოდი. …
მგონი ყველაზე უცნაური ადამიანი ვარ. აბა არ მესმის რანაირად შეიძლება წამების მეასედებში მეცვლებოდეს განწყობა. შეიძლება ეს ემოციურობას დავაბრალოთ? არ ვიცი. Anyway.. გუშინდელი დღის გახსენებამ უცებ ისე გამაბედნიერა, გული რომ აგიჩქარდება და დედამიწა სიყვარულით რომ დაბზრიალდება ისევ. ზამთრის თამაშები დაიწყო. თავის …
Rosewood – რამეს გეუბნებათ ეს სიტყვა? ხშირად ხდება ხოლმე ისე, რომ როგორღაც, აქვე, ჩვენთან, ერთი ხელის გაწვდენაზე ძალიან ნიჭიერი ბავშვები არიან. ბევრმა ჩვენგანმა ეს არც იცის. არ იცის, რომ შესაძლოა ეს ბავშვები ძალიან მაგარ ქავერებს აკეთებდნენ! დიახ :3 ეს ბავშვები …
ამდენმა კითხვებმა თავგზა ამირია. როგორ მინდა, ბევრი რამ გითხრა, მაგრამ სიტყვები იქამდე ქრებიან, სანამ წარმოვთქვამ. ჩემში რჩება ყველაფერი და ისევ კითხვებად იქცევა – უპასუხოდ. თავხედები, ვინ თხოვს, რომ მოვიდნენ. ჩვენ კი, რა. ისევ დავდევთ ოცნების ჰორიზონტებს და ისევ იმდენად გვშორდება, …