ხდება ხოლმე.
ჩვენ ცხოვრებაში სრულიად შემთხვევით ჩნდებიან ადამიანები, რომლებიც დიდ მნიშვნელობას იძენენ ჩვენთვის და სწორედ მაშინ მიდიან, როცა უკვე ძნელი ხდება მათი გაშვება.
ადამიანები მიდიან და იმდენად ბუნებრივია ეს, რომ სიმწრისგან გეცინება.
როცა დილის 6 საათზე მხოლოდ შენ და ერთი ღერი სიგარეტი ხვდებით განთიადს, მაშინ ხვდები რამდენად მარტო ხარ ამ სამყაროში და ეს სიმარტოვეც ისე ბუნებრივად გეჩვენება, რომ ჰაერის ნაცვლად ჩვეული სევდა გივსებს ფილტვებს.
სიგარეტის კვამლს გაყვა ყველა ფიქრი, ყველა ემოცია დაიფერფლა და დარჩი საოცრად ცარიელი.
კარგი იყო ვარსკვლავების ყურება. უფრო კარგი იქნებოდა მეტი ვარსკვლავი რომ ყოფილიყო, მაგრამ არაუშავს.
ცხოვრება მოგონებებისგან შედგებაო – ამბობენ.
შენ კარგი მეგობარი იყავი.
We met and we talked and it was epic, but then the sun came up and reality set in.
Read Next
დროსა და სივრცეში დაკარგვას გავდა დღევანდელი დილა. თვალის გახელისთანავე რომ მობილურს სტაცებ ხელს, სადაც აუცილებლად უნდა დაგხვდეს მესიჯი მისგან. რატომ? მიჩვეული ხარ და იმიტომ. დღის დაგეგმვას ისე რომ იწყებ, რომ მისთვისაც დაგრჩეს დრო და რეპეტიციაზეც წარამარა კითხულობ რომელი საათია. რატომ? …
თვალს ვახელ. ოთახს მკრთალი სინათლე ავსებს, აშკარად ღრუბლიანი დღეა. ნელ-ნელა ვეჩვევი გარემოს და უკვე ფანჯრის მინებზე წვიმის წკაპუნის ხმაც მესმის. “ოღონდ ეს არა..” არანაირი სურვილი არ მაქვს ლოგინიდან ავდგე, გაღვიძება არ მინდოდა საერთოდ, ამიტომ მხარს ვიცვლი და ისევ ვიძინებ.. დღის …
ყოველ ღამე მესიზმრება, რომ დავფრინავ. დიდი, ჭრელი ფრთები მაქვს და მთელს სამყაროს ვუვლი გარშემო. თავს ძალიან მსუბუქად ვგრძნობ, არაფერი მაწუხებს …
ცოტა ხანს ჩუმად ვისხედით.. მაღლიდან გადმოვყურებდით ქალაქს.. თითქოს მანქანების ხმაური ვერც აღწევდა ჩვენამდე.. თბილი დღე იყო.. – გავიაროთ.. – თქვა და წამოდგა. გავყევი.. ცოტა ვიბოდიალეთ, მერე შეჩერდა და გულში ჩამიკრა.. – გესმის ჩემი გულისცემა? შენს სახელს ამბობს.. – თქვა ჩუმად. …