გახსოვს, გითხარი, მე დავბრუნდები მაშინ, როცა შემოდგომა პირველ აკორდებს აიღებს და ფოთლები დაიწყებენ ცვენას-მეთქი.
.. და ეს ესაა პირველი აკორდი გაისმა.
ჰო, შემოდგომის თამაშები დაიწყო.
მოოქროსფრო, ჩამოცვენილი ფოთლისფერი თამაშები.
მე გავექეცი ქალაქს, რომელმაც შესაძლებლობები მომცა რაღაც შემექმნა, მაგრამ ამავდროულად ყველაფერი წამართვა, დაწყებული საკუთარი თავით.
არ ვიცი მიყვარდეს, თუ მძულდეს.
მენატრებოდეს თუ დანახვაც არ მინდოდეს მისი.
იქ კი, მთაში, ხის ქოხებში თითქოს ის ყველაფერი დამიბრუნდა რაც ამ ქალაქმა უკითხავად წაიღო ჩემგან.
ახლა, თავისუფლებადაბრუნებული ვზივარ ზღვის სანაპიროზე და ვფიქრობ დავბრუნდე, თუ არა.
ჰო, ვთქვი, რომ შემოდგომასთან ერთად მეც მოვიდოდი.
მე კი.. მე..
მე თუ დავბრუნდი, ზუსტად ვიცი აუცილებლად ვიბრძოლებ იმისთვის, რომ თვითმკვლელ თევზებს აღარ გავატანო ჩემი ფერები.
გავფერადდები ისე, როგორც არასდროს და ჩიტების ფიტულებიც გაქრებიან ისე, როგორც მე გავქრი ამ ქალაქში ოდესღაც.
დავუბრუნდები ქალაქს, თეატრს, რადგან ჩემ თავს უკვე დავუბრუნდი.
პირველმა აკორდმა პირველი ფერი მოიტანა.
ხვალ მეორე გაისმება მეორე ფერთან ერთად.
ასე შევქმნით ფერთა გამას მუსიკის თანხლებით მე და შემოდგომა.
ჰო, გაზაფხულზე დავიბადე და შემოდგომას მილოცავენ.
დღეს შემოდგომის პირველი დღეა.
ფოთლებიც მალე დაიწყებენ ცვენას და…
მეც დავბრუნდები.
Read Next
ყოფილხართ ვარსკვლავებთან ძალიან ახლოს? მე ვიყავი. ერთი ეგ იყო, საკმარისად ახლოს მაინც ვერ აღმოვჩნდი და ახლაც 21 ნომერი ავტობუსიდან ვწერ ამ პოსტს. არადა 2 დღის წინ ჯერ ისევ ვარსკვლავებთან ვიყავი. ჰო, ბალახზე ვიწექი და ცას ვუყურებდი. გეგონებოდა ვიღაცას მუჭით მიმოეფანტა …
ყველაზე ცუდი სიცარიელის შეგრძნებაა, დილას პირველ გრძნობად რომ მოდის და ახლად თვალგახელილს უცებ რომ შეგახსენებს მომავალი დღის უაზრობას.რა გინდა რომ ქნა?მეგობრები …
ისევ ჭიაკოკონობა გამახსენდა, ანნ… ისე, ის დღე რატომ ჩამრჩა ასე ძალიან გონებაში? იქნებ იმიტომ, რომ იმ დღეს უცნაურად კარგად იყო ყველაფერი? … და მერე აირია, ისე აირია, რომ ვერაფრით დავალაგეთ..
ბევრი იასამანი მაქვს სახლში. ვუყურებ და ვფიქრობ, რამდენი ხუთფურცლიანი ყვავილი შეიძლება ქონდეს. არ ვიცი როდიდან დამჩემდა ასე ძალიან იასამნის სიყვარული. …