დღეიდან ჩემი პერიოდი იწყება <3 ჩემი შემოდგომა.. ჭკუა მეკეტება ამ ოქროსფერ სეზონზე.. რაღაც საოცარი ენერგიით ვივსები, ჩემი გაზაფხული შემოდგომაა, ამ დროს ვიღვიძებ, ამ დროს ვხდები ისეთი, როგორც არასდროს…ჩემ სახლთან გზაჯვარედინია.. ასე ოქტომბრისკენ, როცა უკვე ყველა ფოთოლი ჩამოვარდება, გზაჯვარედინი ფოთლებით იფარება… მთელ სიგრძეზე მხოლოდ გზა, სახლები და ჩამოცვენილი ფოთლებია. ცაში რომ აიხედავ, ნაცრისფერ ფონზე შავად არჩევ ტოტებს.. მომენტებში მზის სხივებიც ანათებს და სასიამოვნოდ გათბობს.. გზის ერთი ბოლო ტყისკენ მიდის, ტყეში ხომ ნამდვილი სამოთხეა (ჩემთვის), მიწა სულ ნეკერჩხლის ფოთლებითაა დაფარული, ირგვლივ ყველაფერი ოქროსფერია, მივდივარ და ფოთლების ხრაშუნის ხმა მესმის, სხვა არაფერი…იმ ფოთლებში წოლა, ცაში ყურება და ლამაზი მუსიკა..ამაზე მეტად არაფერი მიყვარს…მთელი ზაფხული ველი ამ დროის დადგომას და აი დადგა კიდეც ^^ჩემი ლამაზი შემოდგომა…
ჩემი სეზონების დედოფალი <3
Read Next
სისხლი მეყინება, მაგრამ ბოლო სიტყვა მაინც უნდა ვთქვა. უნდა დავწერო… სულმოუთქმელად გავრბივარ.. ცივი ქარი სახეში წვიმის წვეთებს მაყრის.. თვალები მებინდება.. ცივ წვეთებს ცხელი ცრემლი უერთდება.. ისევ გავრბივარ.. უმისამართოდ.. უკანასკნელი ღონის გამოლევამდე.. მტკიცე გადაწყვეტილებით.. წარსული თითქოს ერთ დიდ ბუნდოვან მასად ქცეულა, …
დავრჩები ოქტომბრის სევდიან ფიქრებად, ან პირველ ფიფქებად ნოემბრის მიწურულს.. იცი, ალბათ ქუჩის ნაპირებში აქა-იქ შემორჩენილი ფოთლები თუ მოგაგონებენ ჩემი მზით გამთბარი თმის ფერს. იქნებ და ნოტებზეც შემეძლო დარჩენა, ან იქნებ კოსმოსში გაფრენაც შემეძლო.. მე ხომ არასდროს მყოფნიდა სიტყვები გრძნობების გამოსახატად. …
ალბათ მკითხველს ახსოვს Love Story მე+შენ ♥ ^.^ რეალური ისტორია, რომელიც ჩემი ცხოვრების ულამაზეს მონაკვეთს ასახავდა.. მაშინ, ამას რომ ვწერდი, ვერც წარმოვიდგენდი ასე თუ შევიცვლებოდი პიროვნულად. მაგრამ გადის დრო და უფრო და უფრო მეტ ცვლილებებს ვამჩნევ ჩემ პიროვნებაში.. ცხოვრებაში..
სწავლა იწყებოდა ^.^ ისე მიხაროდა დღეებს ვითვლიდი… რა თქმა უნდა გამიხარდებოდა, ჯერ ერთი „ოფიციალურად“ ვიწყებდი ფსიქოლოგიის შესწავლას, თან იმდენი ვიკითხე ერთი სული მქონდა ჩემ ცოდნას როდის „გადმოვაფრქვევდი“, მეორეც – თეატრი!!! მეორე ფაკულტეტად ხომ თეატრალური მქონდა არჩეული… ძალიან მიზიდავდა თეატრი …