ნაწვიმარ ქუჩებში ბოდიალი შენთან ერთად.
სიცივე, ქარი, ჩამოცვენილი ფოთლები და ჩვენ.
ყვითელი ფოთლების ხალიჩაზე ცეკვა.
მინდვრის ფოთლები ჩემს დაშლილ თმაში და შენი ხელი ჩემს ხელზე.
ჩემი ხელი შენს გულზე.
შენი გულისცემის შეგრძნება.
სიჩუმე.
ვიყურებით ცაში.
ცა ნაცრისფერ/ცისფერ/ვარდისფერია.
ცის ფონზე ხის ტოტებს ალაგ-ალაგ შერჩენიათ ფოთლები.
ჩვენ ვწევართ მინდორში.
ფოთლებზე.
ცივა.
ჩემი ხელი ისევ შენს გულზე.
შენი გული ისევ ჩქარა ცემს.
ის ხელი, რომელიც ჩემ ხელზე გიკიდია, თბილია.
მე მიყვარს შენი თბილი ხელები.
ძალიან 🙂
შენ ლამაზი თითები გაქვს და ამ თითებით თმაზე მეფერები.
შენ ლამაზი ხარ, თუმცა ამბობ, რომ მე ვარ შენზე, იმაზე, ყველაზე ლამაზი.
გზაჯვარედინი.
ისევ ფოთლები.
ყვითლები. ლამაზები. მარტოსულები.
და ჩვენ. <3
ცივა. ცხვირებს ისევ ერთმანეთის სუნთქვა გვითბობს.
ულამაზესი დღე იყო.
კიდევ ბევრჯერ მინდა ასე ფოთლებში წოლა, ცაში ყურება და შენი გულისცემა.
შენ მე მხდი ასეთ ბედნიერს.
Read Next
– შენ არ მოგწონს ეს სამყარო, ჰო? – არა. – რატომ? – მტკენს. – ეგ როგორ? – აი, ასე. ყოველი ამოსუნთქვით, შუშის თვალებიდან ნასროლი მზერით, გაუფასურებული გრძნობებით, მოწამლული ჰაერით, შურით, ბოღმით, ბოროტებით, შექმნილი კერპებით და მათი თაყვანისცემით, გაუფასურებული რწმენით, მოდაში …
ჩემი მეგობარი ფოტოგრაფია. გვინდოდა მოჰიპო თემატიკა. შეარჩია, შემარჩია, დავიწყეთ. ვინაიდან ახლა შემოდგომაა და მეც შემოდგომის შვილი ვარ (უზომოდ მიყვარს ეს სეზონი), გადავწყვიტეთ ფერები ძირითადად შემოდგომის ყოფილიყო. ქვემოთ გაჩვენებთ ჩვენი შემოდგომის ფოტოსესიიდან რამდენიმე ფოტოს, თან ხომ უნდა იცოდეთ ბლოგის ავტორი როგორია …
27/02/2012. 7 წუთი უკლია პირველს. ვწევარ და ვფიქრობ.. არა, ახლა უკვე ფურცელს ვანდობ ფიქრებს.. მეზობლის სახლში ძველი საათი რეკავს.. აი, ჩამოკრა ერთხელ. წინაა ალბათ. სიძველის სუნმა აავსო არემარე.. თვითმფრინავის ხმა.. 2008 წლის ომს მახსენებს.. მას მერე ამ ხმის მეშინია.. სრულ …
ძალიან უცნაური გრძნობა მაქვს. სანამ ახალმა წელმა არ მოაღწია მისი მოსვლა ვერც ვიგრძენი. ზუსტად ნახევარი საათია მოვრთე სახლი, გავაწყე სუფრა, გავიპრანჭე და ამ პოსტის წერას შევუდექი. საოცარმა სიხარულმა ამავსო უცებ.. თითქოს ამ წელთან ერთად რაღაც ახალს ვიწყებ.. ასეთი იმედი სიახლის, …