ძალიან უცნაური გრძნობა მაქვს. სანამ ახალმა წელმა არ მოაღწია მისი მოსვლა ვერც ვიგრძენი. ზუსტად ნახევარი საათია მოვრთე სახლი, გავაწყე სუფრა, გავიპრანჭე და ამ პოსტის წერას შევუდექი. საოცარმა სიხარულმა ამავსო უცებ.. თითქოს ამ წელთან ერთად რაღაც ახალს ვიწყებ.. ასეთი იმედი სიახლის, სიკარგის – ჯერ არ მქონია.
ასეთი მოლოდინი… თითქოს ვიცი, რომ აწი ყველაფერი კარგად იქნება, იმედია მართლა ამიხდება რასაც ვფიქრობ..
2011 წლის ბოლო წუთები იწურება.. მალე მოვა ახალი 2012 წელი.. ის 2012 ყველა ასე რომ ელოდა.. ზოგი შიშით, ზოგი ირონიით.. მე სიხარულით ველი ^^
რომ განვიხილოთ გასული წელი, ძალიან დატვირთული იყო ემოციურად.. თუნდაც ის ადამიანები რად ღირს რომლებიც გავიცანი, რომლებიც ჩემი ცხოვრების ნაწილებად იქცნენ.. ბევრი დანაკარგიც იყო.. მიუხედავად თავის ცუდი მხარეებისა, მიყვარს 2011 წელი.. იმედია 2012 უკეთესი იქნება..
მინდა გისურვოთ ბედნიერება, სიხარული, სიყვარული, ყველაზე სანუკვარი ოცნებების ახდენა, მოკლედ ყველაფერი საუკეთესო ^^
ამბობენ, რომ ახალი წლის ღამეს სასწაულები ხდება.. ჩაიფიქრეთ სურვილი, ის რაც გულით გსურთ და აუცილებლად აგისრულდებათ ^^
ერთად ჩავიფიქროთ <3
მიყვარხართ!!!
Read Next
მოდი, დამალობანა ვითამაშოთ… შენ თვალები დახუჭე.. მე ჩაგეხუტები.. მერე კი დავიმალოთ, რომ არავინ შეგვამჩნიოს… მოდი, დამალობანა ვითამაშოთ… მე თვალებს დავხუჭავ, შენ – მაკოცე.. მერე კი დავიმალოთ, თორემ შეგვამჩნევენ და არ შეგვარჩენენ სიყვარულს, იცოდე… მოდი, თვალები დახუჭე, მე – ყვავილების გვირგვინს …
დუგ-დუგ, დუგ-დუგ, დუგ-დუგ. როგორ იწყებენ წერას უზომოდ კარგ ადამიანებზე? პრინციპში რა მნიშვნელობა აქვს, მაინც ვერ გადმოვცემ – ხოლმე ჩემ გრძნობებს სიტყვებით მათ მიმართ, ვინც ძალიან მიყვარს. ვერ ვწერ დედაზე, გიოზე, მეგობრებზე. უფრო სწორად ვწერ, მაგრამ მიჭირს. ლუკა როგორი ბიჭია, იცით? …
17 იანვარი. რა თქმა უნდა არ მწერდა… წინა დღის გაბრაზებას ჯერ არ გაევლო, ამიტომ ამ სიტყვის პირდაპირი გაგებით ცხვირაბზუებული ვიჯექი კომპიუტერთან და არც ვიხედებოდი ონლაინ სიისკენ. თითქოს დაინახავდა ასე რომ ვაპროტესტებდი მის სიჩუმეს. თინზე ერთ-ერთი იუზერის სტატუსს მოვკარი თვალი, მთელი …
ვფიქრობ და ვერ ამიხსნია, რანაირად ხდება, რომ ისეთი სიცარიელე ჩნდება, რომელსაც ვერაფერი ავსებს. რანაირად ვივიწყებთ ადამიანები ერთმანეთს ასე? მართლა ტანსაცმელივით ვირგებთ? მერე ვიხდით, ვცვლით და ა.შ? და თუ ავიკვიატეთ, მერე? ალბათ მერე ჩნდება ეს აუვსებელი სიცარიელე. როცა ვერც იმ აკვიატებულს …